تأثير آموزش توانايي خودمهارگري بر كاهش پرخاشگري دانش آموز

يكي از دلايل شايع پرخاشگري، شكست درخودمهارگري است، با اين حال تحقيقات نشان مي دهند كه تمرين خودمهارگري پس از مدتي مي تواند خودمهارگري را در سال هاي بعدي بهبود بخشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير برنامه آموزش توانايي خودمهارگري بر كاهش ميزان پرخاشگري دانش آموزان با رفتارهاي پرخاشگرانه دوره راهنمايي تحصيلي بود. روش پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري دانش آموزان پسر دوره راهنمايي در سال تحصيلي92 - 1391 شهرستان آستانه اشرفيه بود، كه از بين آن ها پس از اجراي اوليه پرسشنامه پرخاشگري 20 نفر كه داراي پرخاشگري معناداري بودند، انتخاب و در دو گروه 10 نفره آزمايش و كنترل به شيوه تصادفي جايدهي شدند. سپس براي گروه آزمايش، 12 جلسه 60 دقيقه اي به مدت 1 ماه، برنامه توانايي خودمهارگري، آموزش داده شد در حالي كه گروه كنترل چنين آموزشي را دريافت نكردند، و در پايان هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. ابزار سنجش پرسشنامه پرخاشگري باس و پري (1992) بود و داده ها از طريق تحليل كوواريانس تك متغيري (آنكووا) و چندمتغيري (مانكووا) تحليل شد. نتايج نشان داد آموزش توانايي خودمهارگري به طور معنا داري موجب كاهش پرخاشگري در دانش آموزان مي گردد. همچنين، دانش آموزان گروه آزمايش در تمامي چهار خرده مقياس پرسشنامه پرخاشگري (پرخاشگري فيزيكي، پرخاشگري كلامي، خشم، و خصومت) نسبت به پيش آزمون در پس آزمون نمره هاي پايين تري به دست آوردند، به اين معني كه نمره پرخاشگري آن ها، كاهش قابل ملاحظه اي يافت. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه از برنامه هاي آموزش خودمهارگري مي توان به عنوان يكي از روش هاي درمان پرخاشگري در كودكان استفاده كرد.