مقايسه راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي و افراد بهنجار

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي و مقايسه آن با افراد سالم انجام شد. مواد وروش¬ها: روش پژوهش از نوع پس رويدادي(علي- مقايسه اي) است. بدين منظور نمونه اي 60 نفره از دانشجويان دانشگاه فرهنگيان شيراز شامل 30 نفر افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي و 30 نفر از افراد سالم به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها مقياس تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي و كرايج(2006) و پرسش نامه اضطراب اجتماعي(SPIN) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون آماري T مستقل استفاده شد. يافته¬ها: يافته ها نشان داد كه بين افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي و افراد بهنجار از لحاظ راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان تفاوت معناداري وجود دارد، بدين صورت كه افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي بيشتر از راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان شامل فاجعه آميزپنداري، نشخوار ذهني و سرزنش خود استفاده مي كنند. و در مقايسه با افراد بهنجار كمتر از راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان استفاده مي كنند. نتيجه‏گيري: مي توان گفت كه راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان سازه هاي روانشناختي هستند كه در شكل گيري اختلال اضطراب اجتماعي نقش اساسي ايفا مي كنند و منجر به پايداري اين علايم مي شوند.