اثربخشي آموزش تفكر انتقادي بر خودكنترلي در روابط با جنس مخالف در نوجوانان استفاده كننده از شبكه هاي مجازي (گوشي همراه)

خودكنترلي، مراقبتي دروني است كه براساس آن، بي آنكه نظارت يا كنترل خارجي در بين باشد، وظايف محول شده انجام و رفتارهاي ناهنجار و غيرقانوني ترك مي شود. هنگامي كه كسي بي توجه به كنترل خارجي،تلاش خود را مصروف انجام دادن كاري كند و مرتكب خلافي از قبيل كم كاري و سهل انگاري نشود،از كنترل دروني بهره مند است. تفكر انتقادي، قضاوت هدفمند و خودگردان است؛ كه به تفسير، تحليل، ارزيابي و استنباط و نيز توضيح شواهد، مفاهيم، روش ها، ملاك ها و چارچوبها؛ در بستري قضاوت گر منجر مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر شناسايي تاثير آموزش تفكر انتقادي بر خودكنترلي در رابطه با جنس مخالف در نوجوانان استفاده كننده از شبكه هاي مجازي (گوشي همراه) است. بدين منظور تعداد 60 نفر از دانش آموز مقطع راهنمايي، شهرستان كرمانشاه به عنوان نمونه، به روش تصادفي انتخاب و داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه جمع آوري شده است و با استفاده از آزمون تحليل كواريانس تلاش شده است تا صحت فرضيه ي پژوهش مورد آزمون قرار گيرد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه آموزش تفكر انتقادي به دانش-آموزان بر خودكنترلي آن ها در رابطه با جنس مخالف نقشي مثبت و معنادار دارد.