كاربرد تحليل هزينه دوره عمر در طراحي بهينه سيستم هاي كنترل غيرفعال

در مناطق لرزه خيز، لزوم بهسازي سازه هاي موجود كه اغلب بر اساس آيين نامه هاي قديمي طرح شده و معيارهاي عملكردي آيين نامه هاي جديد را ارضا نميكنند ضروري به نظر ميرسد. اخيرا، تحليل هزينه دوره عمر به عنوان يك ابزار كارآمد جهت مقايسه گزينه هاي مختلف طراحي يا بهسازي و انتخاب گزينه نهايي بر مبناي هزينه دوره عمر حداقل مطرح شده و در بهينه سازي عملكرد سازه ها نيز ميتواند مورد استفاده قرار گيرد. همچنين سيستم هاي كنترل غيرفعال كه به عنوان يك استراتژي در بهسازي لرزه اي سازه ها رشد چشمگيري داشته اند، با افزايش سختي سازه و اضافه كردن يك ميرايي معادل، سبب استهلاك انرژي حاصل از زلزله مي شوند. در اين پژوهش، تحليل هزينه دوره عمر به عنوان ابزاري جهت طرح بهينه سيستم هاي كنترل غيرفعال به منظور بهبود عملكرد لرزه اي ساختمانها، در يك چارچوب احتمالاتي معرفي و مورد بررسي قرار ميگيرد. مطالعه موردي كاربرد بهينه سازي بر پايه هزينه دوره عمر انجام گرفته و نتايج، نشان دهنده كارايي اين چارچوب ميباشد. علاوه بر اين، نتايج عددي نشان مي دهند كه رسيدن به جواب بهينه در چارچوب معرفي شده بيشتر تحت تاثير خرابي هاي حاصل از زلزله هاي با شدت پايين مي باشد كه در عين ايجاد خرابي كمتر نسبت به زلزله هاي شديد، احتمال وقوع بالاتري دارند.