بررسي اثر تغييرات تنش كولمب ناشي از زمين لرزه هاي مشخصه ي زاگرس بر روي گسل هاي منطقه

وقوع زلزله، نرخ لرزه خيزي و احتمال وقوع زلزله هاي آتي در منطقه را تحت تاثير خود قرار مي دهد. رابطه ي مستقيمي بين توزيع تنش كولمب و نرخ لرزه خيزي در يك منطقه وجود دارد. در اين پژوهش اثرات تنش ناشي از برهم كنش زلزله هاي مشخصه بر روي گسلهاي منطقه زاگرس با استفاده از محاسبات تنش كولمب ارزيابي شده است. نتايج نشان ميدهد كه برهم كنش زلزله ها و تنش هاي حاصل از آن ها بر روي گسل هاي گيرنده، ناشي از زلزله هاي مشخصه اي كه بعد از آخرين رويداد آن گسل در منطقه رخ داده اند، موجب تسريع گسيختگي در تمامي گسل هاي منطقه شده (اما به ميزان اندك) و گسل ها به شكست نزديكتر شده اند. در گسلهاي كره بس، پيش ژرفاي زاگرس و سبزپوشان بارگذاري تنش نسبت به ساير گسل هاي منطقه بالاتر بوده و موجب تسريع امر گسيختگي در اين گسل ها خواهد شد. در ساير گسل هاي منطقه به دلايلي مانند نوع جهت گيري آن گسل نسبت به زمين لرزه، بارگذاري تنش بر روي صفحات آنها كمتر بوده است.