مدلسازي بين شاخص وضعيت روسازي آسفالتي و شاخص بين المللي ناهمواري در راه هاي برون شهري

شاخص وضعيت روسازي (PCI) و شاخص بين المللي ناهمواري (IRI) از مهمترين شاخص هاي ارزيابي كيفيت روسازي هستند كه مبناي تحليل در سيستم مديريت روسازي (PMS) قرار مي گيرند. هدف اين پژوهش ايجاد يك مدل رگرسيون خطي ميان PCI و IRI در راه هاي اصلي برون-شهري با روسازي بتن آسفالتي براي كاهش هزينه هاي برنامه ريزي مديريت و نگهداري راه است. براي اين منظور، با استفاده از يك اتومبيل خودكار، تصوير سطح روسازي براي محاسبه PCI و پروفيل طولي ناهمواري براي محاسبه IRI 6000 قطع روسازي برداشت شدند. براساس تحليل داده ها، سه مدل رگرسيون نمايي در بازه هاي مختلف IRI براي مدلسازي، ايجاد و اعتبارسنجي شدند. تحليل نتايج بيانگر اين است كه در راه هاي نوساز يا تازه بازسازي شده به دليل مشكلات در اجراي ساخت رويهي روسازي و لايههاي زيرين، ممكن است مقادير IRI متفاوت باشد، در حالي كه PCI به دليل نوساز بودن رويهي بتن آسفالتي، در وضعيت ايدهآل است. همچنين با كاهش كيفيت سطح روسازي و افزايش ناهمواري، ارتباط ميان IRI و PCI ضعيفتر ميشود.