ارزيابي ظرفيت باقيمانده ساختمان هاي بتني كوتاه مرتبه آسيب ديده از زلزله

يكي از مسائل مهم بعد از وقوع زلزله تصميم گيري در مورد چگونگي بهره برداري از سازه مي باشد. يكي از مهمترين خطرهايي كه سازه آسيب ديده را تهديد مي كند خطر وقوع پس لرزه مي باشد با توجه به اين موضوع، تصميم گيري در مورد بهره برداري يا عدم بهره برداري از سازه مي تواند تبعات مالي و جاني زيادي داشته باشد. در اين مقاله تلاش شده است تا با استفاده از خسارت هاي وارده به سازه در زلزله اصلي، ظرفيت باقي مانده آن بدليل پس لرزه ها مشخص گرديده و با ظرفيت سازه در حالت سالم مقايسه گردد. در اين راستا دو نوع ساختمان كوتاه مرتبه طراحي شده مورد بررسي قرار گرفتند. به ساختمان ها تحت زلزله هاي اصلي خسارت مشخص وارد مي شود. سطوح خسارت ناشي از زلزله ها ي اصلي با رويكرد تعريف شده در HAZUS در نظر گرفته شدند. در مرحله بعد ساختمانهاي خسارت خورده مجددا تحت زلزله هاي پي لرزه تحليل ديناميكي تاريخچه زماني از نوع افزايش يابنده قرار گرفتند تا ميزان مقاومت باقي مانده آن ها به نسبت زلزله هاي اصلي تعيين گردد. نتايج نشان داد با افزايش خسارت ظرفيت سازه ميتواند به طور محسوسي كاهش يابد. همچنين مشاهده شد كه محتواي فركانسي و جهت اثر پس لرزه به سازه آسيب ديده تاثير زيادي در ظرفيت باقيمانده سازه آسيب ديده دارد.