شماره ركورد كنفرانس :
4173
عنوان مقاله :
بررسي كفايت الگوي بار جانبي آيين نامه ASCE 7-10 براي ساختمان هاي جداسازي شده تحت اثر زلزله هاي حوزه ي نزديك و دور از گسل
پديدآورندگان :
رستمي آبي بيگلو افشين a_rostami@sut.ac.ir كارشناس ارشد عمران زلزله، دانشگاه صنعتي سهند تبريز , پورشاء مهدي دانشيار دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه صنعتي سهند تبريز
كليدواژه :
جداسازي پايه , زلزله هاي حوزه نزديك گسل , اثر جهت پذيري پيش رونده , اثر پرتابي , الگوي بار جانبي
عنوان كنفرانس :
دهمين كنگره ملي مهندسي عمران
چكيده فارسي :
حركات زمين در نزديك گسل داراي ويژگي هايي همچون دامنه بلند، زمان تناوب طولاني و پالس گونه مي باشد. همچنين، اين حركات داراي محتواي فركانسي بالايي بوده و باعث انتقال انرژي زيادي به سازه در مدت زمان كوتاهي مي شود كه مي تواند پاسخ سازه ي جداسازي شده را تحت تاثير قرار دهد. در اين پژوهش با در نظرگيري ساختمان هاي 2 ، 4 و 8 طبقه با سيستم قاب خمشي فولادي و مهاربندي كه با نشيمن هاي لاستيكي با هسته سربي جداسازي شده اند، به بررسي توزيع بار جانبي در اين ساختمان ها تحت اثر زلزله هاي نزديك گسل با ويژگي هاي جهت پذيري، پرتابي و بدون پالس و زلزله هاي دور از گسل با استفاده از تحليل ديناميكي غيرخطي پرداخته ميشود و با توزيع نيروي استاتيكي پيشنهادي در آيين نامه ي ASCE 7-10 مقايسه مي گردد. نتايج نشان مي دهد به دليل عدم در نظرگيري تاثير مودهاي بالا در توزيع نيروي برشي در ارتفاع سازه توسط آيين نامه ASCE 7-10 ، باعث توزيع دست پايين برش در ارتفاع سازههاي جداسازي شده ي پايه مي شود كه اين توزيع دست پايين براي ركوردهاي FF و No P. كه حاوي مقادير بالاي شتاب طيفي در پريودهاي متناظر با مودهاي بالا مي باشند، بيشتر بوده و با افزايش ارتفاع سازه و تغيير سيستم باربر لرزه اي از مهاربندي به خمشي (با نرمتر شدن روسازه) افزايش مي يابد.
