اصلاح شبكه در مسائل سه بعدي شكل گيري و رشد ترك با استفاده از تركيب مكانيك خرابي پيوسته و روش اجزا محدود بسط يافته

تحليل و پيش بيني گسيختگي قسمت هاي مختلف يك ماشين يا سازه، همواره يكي از اهداف علم مهندسي مي باشد. امروزه روش اجزاي محدود توسعه يافته به عنوان يك روش موثر براي مدل سازي مسائل رشد ترك به كار مي رود. معيار پيدايش و گسترش ترك ماكرو بر مبناي توزيع متغير خرابي با استفاده از مدل مكانيك خرابي پيوسته انجام مي شود. زمـاني كـه منطقـه تحـت تـاثير تـرك بـه ميـزان گسترده اي وارد منطقه پلاستيك شده باشد (مواد شكل پذير) و به خصوص در مسـائل سـه بعـدي، روش انتگرال Jو يا المان هاي تماس چسبنده نمي توانند به دقت ميـدان هاي اطـراف نـوك تـرك را مـدل سـازي نمايند. در چنين مواردي استفاده از مدل هاي خرابي، روش قابل اتكـايي نشـان داده اسـت. با استفاده از الگوريتم اصلاح شبكه، مي توان خطاي ناشي از تجمع خرابي نوك ترك را در زمان بازشدگي و گسترش ترك كاهش داد. به منظور مدل سازي عددي از نرم افزار تجاري آباكوس استفاده شده و با زير برنامه يومت، مي توان مدل خرابي-پلاستيسيته لمتر را كد نويسي كرد.