ارائه ي رابطه ي تئوري به منظور ارزيابي رفتار پس از تسليم منحني لنگر دوران يك اتصال

با توجه به اهميتي كه اتصالات در يك سازه بر عهده دارند، ارزيابي تأثير مدل‌سازي دقيق اتصالات بر تحليل سازه‌ها، با در نظر گرفتن پاسخ اتصال به صورت منحني‌هاي رفتاري لنگر-دوران، امري ضروري خواهد بود. به اين ترتيب طراحي سازه بر‌اساس تحليل واقع‌بينانه‌تري انجام مي‌شود و علاوه بر ايمني بيشتر طرح مورد نظر مي‌تواند اقتصادي‌تر نيز باشد. هدف از تحقيق حاضر ارائه‌ي يك رابطه‌ي تئوري به منظور دست‌يابي به يك منحني دو‌خطي لنگر-دوران براي اتصالات، با استفاده از مدل‌سازي اتصالات به شيوه‌ي مؤلفه‌اي و بررسي رفتار پس از تسليم هر مؤلفه مي‌باشد. مقايسه‌ي نتايج به‌دست آمده از اين روش با ديگر روش‌هاي مدل‌سازي نظير استفاده از مدل‌هاي عددي و آزمايشگاهي، نشان‌دهنده‌ي آن است كه اين روش علاوه بر سادگي و صرف زمان محاسباتي كمتر، از دقت بسيار خوبي نيز برخوردار است.