بررسي تحليلي وآيين نامه اي نامنظمي هاي پيچشي درسازه هاي كوتاه تا بلند مرتبه

زلزله هاي اخير نشان داده اند كه وجود نامنظمي پيچشي درسازه ها عاملي است كه باعث آسيب شديد سازه اي مي شود. در ويرايش هاي قبلي استاندارد 2800 بحثي از نامنظمي پيچشي نشده بود. در ويرايش چهارم ضوابط اين نوع نامنظمي هم گنجانده شده است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي اين ضوابط با استفاده از نتايج روش تحليلي و مقايسه نتايج بدست آمده با ضوابط ساير آيين نامه ها مي باشد . پارامترهاي مورد بررسي عبارتند از موقعيت ديوارهاي برشي، تعداد طبقات و تعداد محورها. بمنظور بررسي نامنظمي پيچشي در جهت Y پلان، موقعيت ديوارهاي برشي حول محور X و Y به ترتيب متقارن و نامتقارن در نظر گرفته شده اند. با آناليز 96 مدل تحليلي مشخص گرديد كه حداكثر مقدارضريب نامنظمي پيچشي با كاهش تعداد طبقات سازه افزايش مي يابند. طبقات بالاتر داراي ضريب نامنظمي پيچشي كمتري نسبت به طبقات پايين تر مي باشند. نتايج به دست آمده براي دوران كف طبقات برعكس نتيجه مربوط به ضريب نامنظمي پيچشي مي باشد . يك رابطه نيز براي ارتباط دادن مستقيم ضريب نامنظمي پيچشي و زاويه چرخش طبقات ارائه شده است.