مدل سازي و بررسي عوامل مؤثر بر شدت تصادفات در ايران

هدف از اين پژوهش، بررسي شدت تصادفات اعم از خسارتي، جرحي و فوتي در تصادفات تك وسيله اي و 90 از پليس راهور ناجا است. در اين پژوهش يك مدل به شيوه انتخاب گسسته با مطلوبيت تصادفي به نام لوجيت آشيانه اي به منظور پيش بيني شدت تصادفات انجام گرفت. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داده است كه رانندگي در ساعات 12 تا 6 بامداد باعث افزايش احتمال تصادف جرحي و فوتي تك وسيله اي و چندوسيله اي شده است. آب وهواي غير صاف افزايش احتمال تصادف جرحي و فوتي در پي داشته است. آزادراه و راه روستايي احتمال تصادف جرحي و فوتي تك وسيله اي و چندوسيله اي را افزايش داده است. راه داراي شانه خاكي موجب كاهش احتمال تصادف جرحي و فوتي تك وسيله اي شده است. در ميان انواع تصادفات تك وسيله اي، برخورد وسيله نقليه با عابر بيشترين اثر را برافزايش احتمال تصادف جرحي و فوتي تك وسيله اي داشته است. همچنين در تصادفات چندوسيله اي، برخورد دو موتورسيكلت بيشترين ميزان افزايش احتمال تصادف جرحي و فوتي در پي داشته است.