بررسي طراحي ساختمان هاي مبتني بر انرژي هاي تجديد پذير متأثر از سيستم هاي غير فعال خورشيدي

امروزه درصد عمده و رو به افزايشي از جمعيت كره زمين در شهرها زندگي مي كنند، از اين رو حيات و بقاي شهرهايي كه مردم در آنها زندگي مي كنند به جريان گسترده و دائمي منابع طبيعي از جمله انرژي بستگي دارد. در اكثر موارد انرژي مورد استفاده در شهرها توسط منابع سوخت هاي فسيلي تأمين مي گردد كه با افزايش ميزان مصرف انرژي و كاهش روزافزون ذخاير تجديد ناپذير انرژي و همچنين بوجود آمدن مشكلات ناشي از استفاده بي مهابا از منابع فسيلي، ضرورت بكارگيري منابعي نو در تأمين انرژي هاي طبيعي بيش از پيش احساس مي شود، كه يكي از اين منابع به علت آفتابخيز بودن كشورمان سيستم هاي مختلف انرژي خورشيدي است. خورشيد را مي توان يكي از عظيم ترين منابع انرژي دانست كه انرژي حاصل از آن قابليت تبديل به ديگر اشكال انرژي را دارد. دراين مقاله روش شناسي تحقيق مبتني بر روش توصيفي و تحليلي ميباشد و به توضيح روشهاي استفاده از انرژي خورشيد يعني: - سيستم هاي فعال - سسيتم هاي غير فعال - سيستم هاي مركب و در ضمن آن به تشريح انواع اصلي سيتسم هاي خورشيدي غيرفعال و معرفي انواع سامانه ها و نحوه عملكرد آنها پرداخته شده است تا طراحان و مهندسان با توجه به شرايط اقليمي ايران، محيط زيست، اقتصاد و... بطور مناسب از روش هاي تأمين انرژي پاك براي ساختمان ها از لحظه آغازين مرحله طراحي استفاده كنند.