بررسي جندي‌شاپور به عنوان يك نقطه تلاقي تمدني با توجه به مؤلفه‌هاي جغرافيايي و تمدني

Investigation of Jondi Shapour as a Civilization Meeting Regarding Geographic and Civilization Components

شهر جندي‌شاپور به عنوان يكي از شهرهاي برجسته دوره ساساني، به عنوان يك نمونه موفق شهرسازي ايراني، داراي اهميت فرهنگي و تاريخي بسياري است كه به عنوان يك تجربه ارزشمند، قابل بررسي و توجه است. در اين مقاله، ضمن بررسي اجمالي جندي‌شاپور به عنوان يك شهر علمي و دانشگاهي، چند مسئله مهم حوزه تمدني آن مورد واكاوي قرار گرفته است. در اين واكاوي دو هدف اصلي مد نظر مي‌باشد. نخست اينكه مزيت‌هاي تمدني جندي‌شاپور شناسايي و از آن‌ها براي احياي مجدد اين مركز تمدني استفاده گردد. دومين هدف، استفاده از تجربه موفق يك شهر تمدني براي ايجاد يا تجهيز شهري مشابه در هزاره جديد است كه بتواند كاركرد تمدن سازي داشته باشد. به نظر مي‌رسد يكي از بهترين راهكارها براي دستيابي به تمدن نوين ايراني‌ـ اسلامي، بهره‌مندي از تجارب موفق گذشته است.

As a salient city in Sassanid era، Jondi Shapour is a sample of a successful Iranian urbanism with historical and cultural importance which is worth analysing as a valuable experince. In this article، with a short investigation of Jondi Shapour as an accademic and scientific city، several items about civilization have been discussed. Two main objectives have neen observed in the analysis. First، civilization advantages were identified to use for revitalizing this great civilization. Second، utilization of a successful civilized city to make or equip a same city in the modern millennium with the civilization usage. It seems so that one of the best ways of acheiving Islamic-Iranian civilization is utilizing past successful experience.