آسيب شناسي ديوارنگاره هاي مذهبي گيلان

زيارت بقاع متبركه، پس ازگرويدن مردم خطه گيلان به مذهب شيعه، نزد آنان اهميت بسيار يافت و هنرمند گيلاني به تزيين مدفن امامزادگان روي آورد. با آگاهي از ممنوعيت چهره نگاري بركالبد مساجد، به تدريج تصويرسازي روايات زندگي مقدسين بر بدنه مقابر، بر اساس اين باور كه آنان شافي دنياي فاني و باقي اند، رواج پيدا كرد. مطابق اسناد مكتوب موجود، اماكن متبركه داراي نقاشي ديواري در گيلان، متعدد نبوده اند؛ كه اين تعداد اندك نيز به دلايل متفاوتي در معرض آسيب و سپس نابودي قرار گرفته اند.آن چه در اين جستار به عنوان سوال اصلي مطرح مي گردد اين است: عواملي كه موجبات آسيب به نقاشي ديواري بقاع متبركه در گيلان را فراهم مي كنند از چه انواعي تشكيل شده اند؟ از يافته هاي تحقيق در آسيب شناسي اين ديوارنگاره ها، مي توان به عوامل اقليمي- اجتماعي-اقتصادي- فرهنگي اشاره نمود. روش گردآوري اطلاعات به صورت ميداني و روش تدوين آن به شيوه توصيفي- تحليلي است.