تعيين محدوده نهايي و بهينه روباز معدن سنگ آهن شماره 4 گل گهر با استفاده از نرم‌افزار بهينه سازي Whittle

Determination of Ultimate and Optimum pit limits in Gol-E-Gohar Iron Ore Mine No.4 Using Whittle software

تعيين محدوده‌ نهايي، يكي از مراحل مهم طراحي و برنامه‌ريزي معادن روباز است. پيت نهايي معدن نشان دهنده‌ ابعاد و شكل معدن در پايان عمر آن است. اين محدوده ميزان ذخيره قابل استخراج و مواد باطله‌اي كه بايد تا آخر عمر معدن حمل و انبار شوند و از لحاظ فني و اقتصادي توجيه‌پذير باشند، مشخص ‌كند. محدوده‌ معدن كه تابع پارامترهاي مختلفي نظير عيار ماده معدني، عيار حد، هزينه‌هاي استخراج، باطله‌برداري و فرآوري، راندمان و قيمت ماده معدني مي‌باشد ممكن است در طول عمر معدن بدليل تغيير اين پارامترها و يا كسب اطلاعات اكتشافي جديد چندين بار بازنگري شود. در اين مطالعه كه به‌منظور تعيين محدوده نهايي و بهينه روباز در معدن سنگ آهن شماره 4 گل گهر صورت گرفته است، با جمع‌آوري اطلاعات مربوط به اين معدن، از قبيل پارامترهاي فني و اقتصادي، شيب نهايي ديواره‌هاي خاكي و سنگي، هزينه‌هاي معدن‌كاري، قيمت فروش ماده معدني و نيز هزينه فروش و وارد نمودن اين داده‌ها در نرم‌افزار Whittle و اجراي آن، تعداد 35 عدد پيت لانه‌اي به ازاء هر تراز توسط نرم‌افزار توليد گرديد، كه براساس نتايج بدست آمده از اين نرم‌افزار، پيت شماره 35 با عمق 495 متر از سطح زمين؛ شامل 9 /64 ميليون تن سنگ آهن قابل استخراج و 5/ 433 ميليون تن باطله با نسبت باطله‌برداري 68/ 6، به‌عنوان پيت نهايي معدن تعيين گرديد. با توليد پيت‌هاي لانه‌اي متفاوت و در عمق‌هاي مختلف توسط نرم‌افزار و همچنين تعيين پيت نهايي معدن، با استفاده از فرمول تيلور ظرفيت بهينه استخراج سنگ آهن ساليانه 5/ 4 ميليون تن محاسبه گرديد و براساس اين ظرفيت توليد و برنامه‌ريزي توليد صورت گرفته در نرم‌افزار Whittle و همچنين شش فاز استخراجي كه درنظر گرفته شد، پيت توليدي شماره‌ 27 با ذخيره‌ قابل استخراج 2/ 47 ميليون تن سنگ آهن و 5/ 275 ميليون تن باطله‌برداري و با نسبت باطله‌برداري 84/ 5 به‌عنوان پيت بهينه معدن سنگ آهن شماره 4 گل گهر انتخاب گرديد.