بررسي حقوق معماري در طراحي مسكن اقشار كم درآمد

مسكن همواره و در طول دوره زندگي انسان، از اولين مراحل تاريخي زندگي بشر تا به امروز يكي از نيازهاي اساسي انسان بوده كه در راه تامين آن به اشكال گوناگون تلاش و كوششهاي فراواني نموده است. تامين مسكن را براي تمامي اقشار جامعه، به عنوان يكي از سرفصلهاي اساسي و اصلي كار خويش مدنظر داشته اند. كاركرد اصلي مسكن علاوه بر نقش آن به عنوان سرپناه، فراهم آوردن شرايط مطلوب براي خانواده به منظور تحقق فعاليتهاي خانوادگي است. مسكن مهم ترين كالايي است كه تامين آن(اعم از تملك و يا استيجار)، سهم معتني بهي از درآمد عامه مردم را به خود مشغول مي دارد، به گونه اي كه نوسانات قيمتي غير معمول در اين بخش كه به وفور در تجربه كشورها نيز يافت مي شود، باعث حذف قشر با درآمد متوسط وضعيف جامعه از زمره تقاضاي موثر شده و بعضا دسترسي به مسكن مناسب رابه يك آرزوي دست نيافتني مبدل مي سازد. براين اساس در پاره اي از موارد حوزه تامين وتوزيع مسكن به موضوع ومصداق شكست بازار بدل شده و ضرورت دخالت دولت رامؤكد مي سازد. مسكن كوچكترين عنصر سكونتگاه ها، مهمترين كاربري شهري و يكي ازشاخص هاي عمده ارزيابي توسعه يك كشور است..اين مقاله سعي دارد با بررسي وضعيت گروه هاي درآمدي و شاخص هاي تامين مسكن مانند متوسط سطح زير بنا متوسط در آمد و... دردهك هاي موجود به تخمين نياز مسكوني و برآورد توان مالي گروه هاي كم درآمد بپردازد. تامين مسكن ارزان قيمت براي اقشار ضعيف و دهكهاي پايين جامعه، دغدغه ي تمامي دولتها در سطح جهان بوده است، به گونه اي كه در كشور ايران هم قانون اساسي از دولت خواسته است تا تمام سعي خود را براي خانه دار كردن مردم انجام دهد و اين موضوع دربرنامه تمامي دولت ها بوده است بنابراين هدف از ارائه پروژه بررسي وضعيت مسكن گروه هاي درآمدي مختلف و سپس برآورد مسكن كم درآمدها در سطح نقاط شهري است.