شماره ركورد كنفرانس :
4179
عنوان مقاله :
ارائه يك الگوريتم پوشش احتمالاتي در شبكههاي حسگر بيسيم با انرژي كارآمد
پديدآورندگان :
محمدي شهرام shahram@znu.ac.ir دانشگاه زنجان , عاشوري هومن hooman_a_68@yahoo.com دانشگاه زنجان
كليدواژه :
شبكه هاي سنسوري , پوشش احتمالاتي , حسگر بيسيم.
عنوان كنفرانس :
اولين مسابقه كنفرانس بين المللي جامع علوم مهندسي در ايران
چكيده فارسي :
شبكه هاي سنسوري شبكه هاي بيسيمي هستند كه از تعدادزيادي نود هاي كوچك ,ارزان قيمت با مصرف انرژي پايين تشكيل شده اند. كمبود انرژي مهمترين چالش شبكه هاي حسگر است. به همين علت، پروتكل هاي ارائه شده براي شبكه هاي حسگر سعي در استفاده بهينه از انرژي دارند. استفاده از توري مجازي بر روي شبكه يكي از راهكارهاي موثر در زمينه كاهش مصرف انرژي در شبكه هاي حسگر است. پروتكل هاي فراواني از اين مفهوم استفاده مي كنند. در اين پروتكل ها، يك توري مجازي بر روي شبكه فرض مي شود. معمولا يگ گره از گره هاي واقع در هر سلول در حالت فعال و بقيه گره هاي آن سلول در حالت غير فعال قرار مي گيرند. با اين كار انرژي شبكه ذخيره شده و طول عمر شبكه افزايش مي يابد.اهدافي كه در اين مقاله دنبال مي شود شامل 3 قسمت مي باشد; ارائه يك الگوي پوشش بهينه در شبكه حسگر مستقر در محيطهاي حساس، حفظ همبندي شبكه با رويكرد كاهش مصرف انرژي و اتصال پايدار وايجاد يك توري مجازي باهدف پوشش حداقلي نقاط كم پوشش يا فاقد پوشش در محيط شبكه . استفاده از توري مجازي ميتواند مديريت بهتري را در حفظ پوشش و آرايش شبكه ايجاد نمايد. نظر به توزيع تصادفي گرههاي موجود در يك شبكه نوع همبندي و اتصال گرهها از اهميت بالايي برخوردار است. استفاده از ابزارهاي تشخيص موقعيت مكاني اعم از GPS و مواردي از اين قبيل به دليل افزايش سربار انرژي و هزينه سختافزاري توجيهپذير نيست. لذا با استفاده از حداقل اطلاعات مكاني كه برگرفته از نرخ همسايگي گرهها در شبكه است ميبايست نسبت به مديريت و حفظ پوشش و اتصال شبكه اقدام نمود.در ادامه به مقايسه و ارزيابي انواع توريهاي مجازي در شبكه حسگر بيسيم خواهيم پرداخت؛ ضمن اينكه تاكنون نتايج تحقيقات صورت گرفته ما را بهسوي استفاده از روش توري ششضلعي سوق داده است. چراكه شبكه با اين نوع توري، از پوشش و اتصال بالاتري برخوردار بوده و نقاط كم پوشش يا فاقد پوشش بسيار كمتري نسبت به روشهاي مشابه در تعداد همسايه خواهد داشت. تعداد همسايه تك گامه در مدلهاي توري خود يك چالش بزرگ است كه هم تضمينكننده اتصال باشد و هم اينكه از نزديك بودن بيشازاندازه گرهها با يكديگر خودداري كند. رويكرد پيشنهادي ما ارائه يك روش هوشمند جهت ايجاد اين توري با شرايط تعريفشده در مسئله است.