محصولات تراريخته – مزايا و معايب

يكي از برجسته ترين دستاوردهاي علم مهندسي ژنتيك ، توليد فرآورده هاي تراريخته است . محصولات تراريخته با هدف ايجاد و يا افزايش يك يا چند صفت مطلوب نظير مقاومت به آفات ، تحمل در برابر خشكي، بهبود خصوصيات تغذيه اي و ... از لحاظ ژنتيكي دستكاري شده و ژن هاي جديد و مد نظر را از ساير ارگانيسم ها دريافت كرده اند. بمنظور دستكاري ژنتيكي، كه بيشتر در گياهان رايج است، ابتدا در خارج از گياه، DNA نوتركيب را آماده كرده و سپس به درون سلول هاي گياه انتقال مي دهند.گونه هاي حاصل از اين دستكاري ژنتيكي مي توانند نسبت به گونه هاي طبيعي ، محصول بيشتري توليد كرده و يا نوعي ماده مغذي كه گونه طبيعي فاقد آن است را دارا باشند. طيف وسيعي از مواد غذايي مثل انواع ميوه ها، سبزيجات ، حبوبات ، غلات ، لبنيات و ... به اين روش توليد مي شوند . در اين رابطه بسياري از محققين ، مهندسي ژنتيك را ابزاري مناسب براي مقابله با گرسنگي مي دانند در حالي كه مخالفان اين فناوري با ارائه دلايل متعدد، از جمله خطرات ناشي از اين فناوري براي سلامت انسان و محيط زيست، به مخالفت با آن مي پردازند . با وجود اين كه تاكنون آثار زيان آور و ابعاد مخاطره آميز اين گونه محصولات بطور قطعي ثابت نشده اما متخصصان اين امر نمي‌توانند آثار منفي احتمالي اين فرآورده ها را بر سلامت انسان و محيط زيست ناديده بگيرند، در نتيجه انجام تحقيقات گسترده تر پيرامون تاثيرات بلند مدت غذاهاي تراريخته ضروري به نظر مي رسد، همچنين دسترسي آسان به اطلاعات حقيقي و آموزش مناسب مصرف كنندگان در رابطه با اين گونه محصولات ارزشمند بوده و در كاهش بي اعتمادي آن ها موثر است .