مقايسه خصوصيات كيفي ارقام بومي برنج منتخب استان مازندران

اين آزمايش با هدف بررسي خصوصيات كيفي ارقام بومي برنج منتخب استان مازندران در مؤسسه تحقيقات برنج كشور معاونت مازندران در سال 95 به اجرا در آمد. ژنوتيپ هاي مورد استفاده در اين تحقيق، به عنوان ژنوتيپهاي برتر بر اساس خصوصيات زراعي در مزرعه بوده اند. پارامترهاي كيفي برنج شامل راندمان تبديل، درصد دانه خرده و سالم، درصد دانه گچي، درجه سفيدي و دماي ژلاتينه شدن در آزمايشگاه كيفيت بذر موسسه اندازه‌گيري گرديد. نتايج نشان داد كه اثر رقم بر تمامي صفات ازجمله درصد راندمان تبديل، درصد گچي، درصد دانه سالم و خرده، طول دانه قبل و بعد از پخت و دماي ژلاتينه شدن در سطح احتمال يك درصد معني دار گرديد. بيشترين ميزان درصد برنج سالم مربوط به ارقام هاشمي آمل و بابلسر با 8/ 65 و 2/ 63 درصد دانه سالم بود. در صفت درصد دانه خرده نيز كمترين ميزان مربوط به ارقام هاشمي آمل و طارم صمدي با 5 /4 و 5/ 6 درصد بود. بهترين تيمارها از نظر طول دانه پس از پخت مربوط به ارقام طارم صمدي (6 /13 ميلي متر)، طارم 60 روزه (7/ 13 ميلي متر) و از نظر عرض دانه پس از پخت مربوط به ارقام هاشمي آمل (13/ 3 ميلي متر) و طارم صمدي (07/ 13 ميلي متر) بودند. بطوركلي ارقام هاشمي آمل و بابلسر، طارم رشتي و صمدي در كيفيت تبديل و ارقام طارم صمدي بينام جويبار و هاشمي آمل در كيفيت پخت بيشترين و بهترين حالت را بين ارقام منتخب به خود اختصاص دادند.