تاثير آللوپاتيك پوست سبز گردو و شاخساره درخت پرديس بر جوانه زني علف هرز سوروف

سوروف علف هرزي رايج در مزارع برنج استان مازندران محسوب مي شود و يكي از راه هاي احتمالي كنترل اين علف هرز استفاده از خاصيت آللوپاتيك مي باشد. دو درخت گردو و پرديس با داشتن تركيبات آللوپاتيك و فيتوتوكسيني داراي اثرات دگرآسيبي بالايي هستند. در اين پژوهش غلظت هاي 25، 50 ، 75 و 100 درصد از هر دو عصاره گياهي تهيه و در قالب طرح كرت هاي كاملا تصادفي با نه تيمار، درصد جوانه زني، طول ريشه چه، طول ساقه چه، وزن تر ريشه چه، وزن خشك ريشه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشك ساقه چه علف هرز سوروف مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد كه هر چند عصاره پوست سبز گردو در غلظت 25 درصد در تمامي صفات مورد بررسي اختلاف معني داري با شاهد نشان نداد ولي ساير غلظت هاي مورد استفاده به طور معني داري بر جوانه زني، طول ساقه چه و وزن خشك ساقه چه سوروف تاثير داشتند. عصاره پرديس در تمامي غلظت هاي بكار رفته تاثير معني داري بر جوانه زني، طول ساقه چه و وزن خشك ساقه چه سوروف داشت به طوريكه جوانه زني سوروف را به طور كامل مهار نمود. لذا استفاده از عصاره پرديس حتي در غلظت هاي پايين مي تواند از جوانه زني سوروف به طور كامل ممانعت نموده و گزينه مناسبي براي مبارزه طبيعي با اين علف هرز باشد.