بهبود برخي صفات رويشي برنج (رقم طارم محلي) تحت تأثير ريزجانداران افزاينده رشد در مقادير مختلف كود پتاسيم

به‌منظور ارزيابي ريزجانداران افزاينده رشد بر برخي صفات رويشي برنج (رقم ’طارم محلي‘) در سطوح مختلف كود سولفات پتاسيم، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل كود سولفات پتاسيم در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 كيلوگرم در هكتار) به عنوان كرت اصلي و تيمار تلقيح در چهار سطح شاهد (بدون تلقيح)، تلقيح با قارچ اندوفيت Piriformospora indica، تلقيح با باكتري افزاينده رشد Pantoea ananatis و تلقيح توام (قارچ و باكتري) با ريشه گياهچه برنج به عنوان كرت فرعي بودند. براساس يافته‌ها، تمام صفات مورد مطالعه تحت تأثير سطوح مختلف كود پتاسيم و تيمارهاي تلقيح قرار گرفتند. تلقيح با باكتري، تلقيح با قارچ و تلقيح توأم قارچ و باكتري به‌ترتيب باعث كاهش 2، 2 و 2/ 3 درصدي روز تا گرده‌افشاني و افزايش 1 /4، 3 /4 و 7/ 3 درصدي ارتفاع بوته، 7 /8، 7 /8 و 7/ 22 درصدي تعداد پنجه در بوته، 2/ 11، 3/ 7 و 8/ 11 درصدي تعداد برگ در ساقه اصلي، 3 /2، 8/ 2 و 3 /4 درصدي تعداد كل برگ در بوته و 15، 1/ 12 و 3 /27 درصدي سطح برگ نسبت به شرايط شاهد (بدون تلقيح) شد. همچنين، افزايش مصرف كود پتاسيم از صفر تا 120 كيلوگرم در هكتار باعث افزايش ارتفاع بوته، تعداد پنجه در بوته، تعداد برگ در ساقه اصلي، تعداد كل برگ در بوته، سطح برگ به‌ترتيب 5 /5، 1/ 20، 8/ 6، 1/ 1، 9/ 42 و كاهش 3 /2 درصدي تعداد روز تا گرده‌افشاني نسبت به شرايط شاهد (بدون مصرف كود) شد. اگرچه با افزايش مقدار كود تا 180 كيلوگرم در هكتار افزايش ناچيزي در برخي از صفات مشاهده شد اما اين اختلاف‌ها معني‌دار نبودند. در نتيجه، بالاترين مقادير در صفات در زمان كاربرد توأم قارچ و باكتري به همراه مصرف 120 كيلوگرم در هكتار كود پتاسيم مشاهده گرديد.