اثر افزودن نانو ذرات بر جداسازي بتانين با استفاده از سيستم هاي دوفازي آبي پليمر – پليمر

بتانين در بسياري از محصولات غذايي از جمله ژلاتين ها، دسرها، محصولات لبني (شير و ماست)، فرآورده هاي گوشتي و همچنين در فرمولاسيون محصولات دارويي استفاده ميشود. همچنين داراي خصوصيات فعال زيستي مانند آنتي اكسيداني، ضد ميكروبي و ضد سرطاني مي باشد. يكي ازروشهاي جديد كه درچند دهه اخير براي تخليص مواد اوليه و محصولات پيشنهاد شده، جداسازي به وسيله سيستم دو فازي آبي است.عمدتاً فرآيندهاي بيوتكنولوژي شامل فرآيندهاي بالادستي و پايين دستي مي باشد.مرحله جداسازي زيست مولكول ها در فرآيندهاي پايين دستي يك فرآيند هزينه بر است و در حقيقت هزينه مرحله پايين دستي 80% هزينه كل توليد زيست مولكول را شامل مي شود.اغلب زيست مولكول ها به اندازه ي كافي در حلال هاي آلي قابل انحلال نيستند و احتمال از بين رفتن و دناتوره شدن آنها وجود دارد، در نتيجه استفاده از حلال هاي آلي در استخراج زيست مولكول ها نامناسب مي باشد. سيستم دو فازي آبي به عنوان جايگزين براي استخراج مايع-مايع با سيستم هاي رايج آب و حلال مي باشد.استفاده از اين روش بيشتر در زمينه هاي زيستي توسعه پيدا كرده است و سيستمهاي دوفازي آبي ازمناسبترين سيستم هابراي جداسازي مواد بيولوژيك هستند. اساس جداسازي در سيستم دوفازي آبي توزيع انتخابي مواد بيولوژيكي بين دو فاز است. هدف از اين تحقيق، تاثير نانو ذره بر ميزان ضريب توزيع پذيري بتانين در سيستم دو فازي آبي متشكل از پلي اتيلن گلايكول و دكستران است و مقايسه آن با سيستم فاقد نانو ذره مي باشد.