آسيب شناسي برنامه هاي شبكة استاني باران از ديدگاه مخاطبان (يك مطالعة پديدارشناسي)

عصر حاضر عصر ارتباطات است. رسانه به ويژه تلويزيون به عنوان يك رسانة ديداري به اثرگذارترين عنصر ارتباطي تبديل شده است. در بين رسانههاي ديداري آنچه بيش از همه براي افراد هر قوم جذاب و حساس بوده، رسانههاي استاني است. رسانههاي استاني نقش بسيار مهمي در نهادينه كردن مسائل و تابوهاي اجتماعي در بين قوميتها دارند. در عين حال آسيبپذيرترين نوع رسانه نيز رسانههاي استاني است؛ زيرا شرايط خاص اين رسانهها به گونهاي است كه احتمال بروز آسيب از جانب آنها غيرمتصور نيست؛ اين درحالي است كه توجه نكردن به اين آسيبها ميتواند باعث دلسردي طيف وسيعي از افرادي شود كه براي حفظ زبان و فرهنگ بومي خوددل به اين شبكهها سپردهاند. لذا هدف از اين پژوهش شناسايي مشكلات و آسيبهاي موجود در رسانة ديداري گيلان(شبكة باران) است. به اين منظور از رويكرد كيفي و به شيوة پديدارشناسي و با استفاده از تجارب زيست شده و ادراكات افراد شركت كننده مطالعه انجام گرفته است. ميدان پژوهش كلية مخاطبان شبكة استاني باران است كه بينندة فعال اين شبكة استاني هستند. تعداد 12 نفر به شيوة ملاك محور انتخاب شدند و بهعنوان اطلاعرسان در اين مطالعه حضور داشتند. از اين تعداد 6 استاد دانشگاه گيلان كه بومي اين استان هستند و از قوميتهاي مختلف(گيلك، تالش، كرد و ...)انتخاب شدند و همينطور 6 مخاطب عامهكه بومي اين استان و بينندة برنامههاي شبكة استاني باران هستند، انتخاب شدند. تعداد نمونهها تا جايي ادامه دارد كه دادهها به اشباع برسند. دادههاي مصاحبه از روش نيمه ساختارگرايانه جمع شدهاند، بعد از پيادهسازي و تحليل، تعدادي كددر زير مضمون و مضمون اصلي به دست آمد. براي اعتباريابي يافتهها از روشهاي مختلفي چون مميزي بيروني، بازبيني نتايج،درگيري طولاني مدت استفاده شده است.