حالت مفعولي در ساخت هاي دو مفعولي زبان گيلكي برپاية برنامة كمينه گرا

اين تحقيق به عنوان يك پژوهش توصيفي- تحليلي بر آن است تا چگونگي واگذاري حالت مفعولي به گروه هاي اسمي تحت ساخت هاي دو مفعولي را در گويش لنگرودي زبان گيلكي بر پاية برنامة كمينه گرا مورد بررسي قرار دهد. از آنجايي كه براي گروه-هاي نحوي در ساخت جمله هاي دو مفعولي هم آرايش S-IO-DO-V و هم آرايش S-DO-IO-V براي بي نشان ترين وضعيت جملات تعريف شده است و نيز با توجه به اينكه مفعول صريح از جهت دارا بودن ويژگي ]+مشخص[ و يا ]-مشخص[ دو جايگاه متفاوت را در جملات گيلكي مي تواند اختيار نمايد، بنابراين پژوهش حاضر به اين سوال پاسخ داده است كه برنامة كمينه گرا شيوة واگذاري حالت در ساخت هاي دومفعولي زبان گيلكي را چگونه تبيين مي كند؟ در اين خصوص داده ها از جملات خبري زبان گيلكي منطقة شرق گيلان (لنگرود)، از ميان جملات رايج در بين گويشوران و نيز براساس شمّ زباني نگارنده اختيار شده است تا در چارچوب برنامة كمينه گراي چامسكي (1995، 2000، 2004) و پيشنهادات ردفورد (2004، 2009) دربارة حالت مفعولي در ساخت هاي دو مفعولي، مورد بررسي قرار گيرند. در خلال اين بررسي ضمن بيان چگونگي آرايش ساخت هاي دو مفعولي تحت برنامة كمينه گرا، نشان داده شد كه شيوة واگذاري حالت مفعولي به دو گروه اسمي اول و دوم موجود در ساخت دو مفعولي، به مفهوم گروه فعلي پوسته اي و فعل سبك گذرا وابسته است. در واقع از آنجا كه در برنامۀ كمينه گرا مفهوم حاكميت حذف شده و نظريۀ بازبيني جايگزين حالت بخشي شده است، طبق آراي ردفورد (2004، 2009) فعل سبك گذرا كه يك مقولة تهي ست وظيفۀ بازبيني مشخّصه هاي في موجود در هدف مورد نظر را كه تحت تسلط سازه اي آن قرار دارد، طبق رابطة تطابق كاوشگر-هدف انجام داده و در نهايت به هدف، حالت مورد نظر را واگذار مي نمايد. به اين ترتيب فعل سبك گذرا وظيفة واگذاري حالت مفعولي را نسبت به مفعول دوم به عهده دارد در حاليكه فعل گذراي واژگاني به مفعول نزديك تر به خود حالت مفعولي را بازبيني مي كند.