فرهنگ عاشورا در اشعار تالشي

فرهنگ، متاثر از آداب و رسوم حاكم بر زندگي يك قوم يا ملت است. فرهنگ هر سرزميني داراي ويژگي هاي خاص آن سرزمين است و تحت تاثير عناصرتاريخي، مذهبي، عقيدتي و كليه خصوصياتي كه رنگ و بوي خاصي دارند و به آن ملت هويتي متفاوت از ساير ملل مي دهند، شكل مي يابد. فرهنگ عاشورا نيز ابعاد گسترده و عميق سياسي، اجتماعي را در خود جاي داده است به طوري كه در طي سنوات هزاره نه تنها اين واقعه رنگ و سو خود را در هجمه فرهنگ هاي مختلف از دست نداده است بلكه بسيار محكم و پايدار همراه با ابتكارات در ادبيات اقوام مختلف به نسل امروز منتقل گرديده است به نظر مي آيد ريشه ماندگاري اين فرهنگ در عمق واژگان تبلور يافته در آن همچون پيام آزادگي و رادمردي ست، اين ويژگي ها مرزهاي اين فرهنگ را از جغرافياي شيعه خارج نموده است چنانكه فرهنگ عاشورا ضمن حفظ اصالت خود توانسته است در تالش به عنوان قومي داراي دو جغرافياي شيعه و سني متاثر از واژگان عميق به كار رفته در ادبيات منثور و منظوم اين قوم همراه با خلاقيت گسترش يابد. تصور مي شود مولفه هاي نهفته در اشعار فرهنگ عاشورا در تالش دليل اصلي ماندگاري و گسترش اين فرهنگ در منطقه است. هدف از ارائه اين مقاله واكاوي واژگان فرهنگ عاشورا و ريشه يابي باورهاي نهفته در اشعار تالشي است. در اين مقاله نويسندگان با استفاده از مطالعات كتابخانه اي، پژوهش ميداني به بررسي و تحليل موضوع و نيز در پي واژگان تالشي تاثير گذار در شكل گيري اين فرهنگ همچون تَراشهَ شَو، قتلهَ شَو و جستجو اسامي كاربردي در اشعار تالشي پرداخته اند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد ادبيات فرهنگ عاشورا در تالش ريشه در همگرايي ساكنان اين زادبوم دارد، مراسم و آيين هاي عاشورايي دراشعار اهل تسنن و تشيع تالش نشان از روح تعاون و برادري در اين مردم دارد.