شماره ركورد كنفرانس :
4184
عنوان مقاله :
دستوري شدگي مصدر در گويش تالشي سياهمزگي
پديدآورندگان :
احمدزاده علي a.a.zadeh2003@gmail.com كارشناس ارشد زبانشناسي همگاني
كليدواژه :
گويش شناسي , دستوري شدگي , زبان تالشي , تالشي سياهمزگي , مصدر
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش بين المللي زبان ها و گويش هاي ايراني كرانه جنوبي درياي خزر
چكيده فارسي :
دستوريشدگي فرايندي است كه طي آن واژهاي قاموسي نقشي دستوري ميگيرد يا واحدهاي دستوري، دستوريتر ميشوند. به عبارت ديگر، دستوريشدگي حركت از واژگان به دستور است. در دستوريشدگي، همراه با تغيير نقش صرفي يا نحوي واژه، معنا و نحوۀ تلفظ آن نيز دستخوش تغيير ميشود. به اين ترتيب دستوريشدگي بازتحليلِ معنا و صورت واژه در زبان است. مصدر يكي از بخشهاي مهم در هر زبان ميباشد. در اين مقاله ابتدا نكاتي راجع به دستوريشدگي از ديدگاه هاپر و تراگو (2003) و سپس نكاتي در مورد مصدر و انواع آن و در نهايت به بررسي و تجزيه و تحليل موارد دستوريشدگي مصدر در گويش تالشي سياهمزگي پرداخته ميشود. در اين گويش مصدر كه يك جزء واژگاني است در مواردي نيز دستوري شده و در ساخت انواع فعل (فعل ماضي مستمر و مضارع مستمر، تابع فعلِ شبهمعين، فعل نهي، فعل غيرشخصي، مضارع التزامي بينشانه، مضارع اخباري، ماضي استمراري تمنايي، فعل آينده در گذشته)، به عنوان همكرد و حرف اضافه كاربرد دارد و همچنين مصدر در اين گويش شناسه هم ميگيرد.