ارزيابي تانسور هدايت هيدروليكي توده سنگ و پيش بيني دبي نشت به گالري زهكش در معادن روباز

شبكه شكستگي ها، مجاري اصلي عبور آب در توده سنگ هاي فاقد نفوذپذيري اوليه‌اند. جريان آب از طريق درزه ها مكانيسم رفتار هيدرو مكانيكي محيط را پيچيده كرده و پايداري سازه‌ ها را تحت تأثير قرار مي دهد. اغلب، پيش‌بيني جهت هاي اصلي نشت در محيط توده سنگ دشوار است. روش تانسور هدايت هيدروليكي، بر مبناي پارامتر-هاي فيزيكي و هندسي ناپيوستگي ها ، هدايت هيدروليكي توده سنگ و مقادير و جهت هاي اصلي نشت آب را برآورد مي كند. در تحليل پايداري شيب ديواره هاي نهايي معدن شماره يك گل گهر، فشار آب منفذي، به‌عنوان يكي از عوامل مؤثر در ناپايداري شناخته‌شده است. در اين تحقيق به ‌منظور كاهش اين فشار و زهكشي كارآمد، استفاده از يك گالري زهكش، با قطر 2 متر، پشت پله هاي نهايي معدن، مورد مطالعه قرارگرفته است. در اين راستا پس از برداشت 1203 درزه در امتداد مسير فرضي گالري زهكش به روش خط برداشت، محدوده معدن، بر مبناي تغييرات درزه‌داري و زمين‌شناسي ساختاري به 10، بخش تقسيم شد و تانسور هدايت هيدروليكي در هر بخش محاسبه شد. سپس جهت بهبود روند زهكشي استفاده از زهكش هاي پروانه اي در راستاي مؤلفه هاي اصلي تانسور هدايت هيدروليكي در نظر گرفته شد. دبي ورودي به بخش 2 گالري lit/s7/42 برآورد شده است كه اين دبي پس از حفر و نصب چال هاي زهكش پروانه اي به lit/s277 مي رسد درحالي‌كه مجموع دبي حاصل از پمپاژ از كاواك معدن lit/s88 است. اين مسئله اهميت و تأثير ويژه گالري و زهكش هاي پروانه اي را در فرايند زهكشي نشان مي دهد.