بررسي تطبيقي شاخصه هاي اخلاقي جاهليت اولي با جاهليت مدرن

زمان قبل از ظهور اسلام و ايامي كه بشر از منبع وحي دور بوده و با جهل راه خود را مي پيموده، « جاهليت اولي» نام دارد. جاهليت داراي مؤلفه هاي ويژه اي مي باشد و محدود به زمان و مكان معيني نيست. هم اكنون مسلمانان با وجود بهره مند بودن ازغني ترين كتاب وحي و پذيرش دين اسلام، آگاهانه يا نا آگاهانه، از بسياري از عادات و سنت هاي جاهليت، البته به شكلي مدرن، پيروي مي كنند، از اين رو ضروري است كه با پيروي از قرآن، ويژگي ها و مؤلفه هاي اخلاقي جاهليت شناخته شود و همچنين نگرشي اصلاح گرايانه بر اساس تعاليم ناب قرآن در زندگي به كار برده شود، پژوهش حاضر كه با رويكرد توصيفي – تحليلي و گردآوري مطالب از منابع معتبر صورت پذيرفته، مي توان دريافت: 1. بسياري از صفات اخلاقي مثبت، در جاهليت قديم از ارزشهاي معنوي و انساني سرچشمه نمي گيرد، بلكه ريشه در عوامل اجتماعي و فرهنگ جاهليت دارد؛ 2. در جاهليت مدرن بر خلاف جاهليت اولي، اصول اخلاقي بر اساس پيشرفت علم ودانش و ديد مادي و اومانيستي از انسان، تعريف علمي پيدا كرد؛ 3. از مهمترين ويژگي هاي مشترك بين جاهليت قديم و جاهليت مدرن، فساد اخلاقي حاكم بر آن مي باشد، مفاسد اخلاقي همچون شرب خمر، روابط نامشروع، مفاسد اقتصادي و.... در هر دو جاهليت در حد بالايي وجود دارد؛ 4. فساد اخلاقي در دنياي مدرن به مدد پيشرفت علم و فناوري، و با سياست استعمارگران، و با ايجاد دهكده جهاني، از طريق شبكه ها و رسانه هاي تبليغاتي در سطح بسيار وسيعي، تبليغ مي شود