تحليل روان شناختي شخصيّت جلال آل احمد بر اساس عادت هاي زباني در آثار داستاني وي

علم روان شناسي رفتار انسان را مورد بررسي قرار مي دهد و يكي از اهداف آن تحليل شخصيّت است. هدف اصلي مطالعه شخصيّت، فراهم آوردن درك معناداري از انسان در چارچوب علم روان شناسي است. يكي از روش هاي راهيابي به شخصيّت بررسي زبان فرد است زيرا هر فردي زبان ويژه و منحصر به فرد خود را دارد. بنابراين با بررسي ويژگي هاي زباني آل احمد در نثرش مي توان به دنياي نگرش و شخصيّت او آشنا شد. و در اين مقاله در تحليل شخصيّت جلال آل احمد از روش تفسير متن به متن استفاده شده است يعني به نظريه ي منتقدان ادبي و ديگر مفسران استناد نشده است و تحليل شخصيّت نويسنده، از روي ويژگي هاي نثري است كه از طريق آن خودش، شخصيّتش را معرفي كرده است. و با بررسي عادات و رفتارهاي پرتكرار كه نوشته ها و آثارش نمود پيدا كرده است؛ به اين نتيجه رسيده شد كه نثر آثار جلال آميخته به طنز و تكيه كلام و اصطلاحات عاميانه و عناصر بلاغي است كه هر كدام از آن بازكوكننده ي شخصيّت منتقد، بي پروا، داراي لحن تند اما روح مهربان، كم گوي و كم حوصله و منظم و بسيار تاكيد كننده بر موضوعات است.