شماره ركورد كنفرانس :
4188
عنوان مقاله :
تحليل درون‌مايه‌ي «گذشته» در فيلم پله‌ي آخر
پديدآورندگان :
دشتي آهنگر مصطفي Mostafadashti-a@yahoo.com استاديار زبان و ادبيات فارسي دانشگاه ولايت , اشكاني آرزو arezoashkani@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه ولايت
كليدواژه :
درون‌مايه , نشانه‌شناسي , فيلم , سنت , مدرنيته.
عنوان كنفرانس :
ششمين همايش ملي نقد و نظريه ادبي
چكيده فارسي :
فيلم‌هاي سينمايي علاوه بر جنبه‌ي تصويري، متون روايي و داستاني محسوب مي‌شوند و از اين منظر در متون روايي ادبي، مورد توجه قرار گرفته‌اند. درواقع در متون روايي سينمايي نشانه‌هايي وجود دارد كه در ارتباط با يكديگر و ارتباط با كل متن شبكه‌‌اي از معناها را انتقال مي‌دهند و به اين معناها، درون‌مايه گفته مي‌شود. به نظر مي‌رسد درون‌مايه‌ي گذشته در بسياري از فيلم‌ها نمود بارزي دارد، ازجمله فيلم پله‌ي آخر از علي مصفا كه نظام نشانه‌اي آن طوري طراحي‌شده كه گفتمان گذشته را بيان مي‌كند. سنت در ذهن فيلم‌سازان ايراني با گذشته در ارتباط است و هر جا سخن از گذشته باشد، سنت، خواسته يا ناخواسته در بسياري از موارد با آن مترادف است. امروزه گذشته در متون سينمايي به گفتمان تبديل‌شده است، درنتيجه، بررسي درون‌مايه‌ي گذشته در متون سينمايي اهميت بسياري دارد. اين نوشته قصد دارد با روش مطالعه‌ي كتابخانه‌اي و تحليلي، نشانه‌ها و درون‌مايه‌ي گذشته را در فيلم پله‌ي آخر، بررسي كند.
