طنزپردازي‌ها و ايماژهاي كاريكاتوري در اشعار مظفر النواب

مظفر النواب شاعر چپ‌گراي عراقي، شاعري شيعي، مقاوم و منحصر به فرد است كه با ساختارشكني‌هاي خود در ساخت قصيده عربي از لحاظ سبك و مضمون، نام خود را بر تارك ادبيات عربي معاصر ماندگار كرده‌ است. پربسامدترين درون‌مايه اشعار نواب، اشعار سياسي است كه هجوهاي سياسي به خصوص هجو حاكمان عربي، بخش عمده اين اشعار سياسي را به خود اختصاص مي‌دهند. نواب غالباً ديدگاه سياسي خود را همراه با خشم ناشي از واقعيت موجود در‌هم‌آميخته، و تندترين سرزنش‌هاي خود را متوجه حاكمان عرب مي‌كند. اين مقاله درصدد آن است با تكيه بر شيوه وصفي تحليلي، طنزپردازي‌ها و تصاوير شعري كاريكاتوري نواب را بررسي نمايد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه مهم‌ترين موضوعاتي كه نواب براي بيان آن‌ها به طنزپردازي و به تصويركشيدن ايماژهاي طنز و كاريكاتورگونه اقدام كرده، عبارتند از: به هجو حكّام فرومايه عرب، تمسخر نشست‌هاي اتحاديه عرب و تصميمات اتخاذ شده، حمايت از فلسطين و مبارزه با صهيونيست‌ها، حمايت از مقاومت در مقابل خيانت‌كاران به آن، نقد عملكرد احزاب و گروه‌هايي كه عملكرد آن‌ها را مخالف نظريات مقاوم خود مي‌ بيند، نقد عملكرد رسانه‌هاي مزدور عرب. نواب در اين راه، گاه چنان خشمگين مي‌شود كه متون شعري وي، تبديل به فحش و دشنام صريح مي‌گردد و واژگاني را وارد ساحت شعر مي‌كند كه شايسته به نظر نمي‌رسد.