نقد و بررسي شيوة روايت در «جريان سيال ذهن»

جريان سيّال ذهن، از شيوه‌هاي رايج روايت در داستان مدرن است كه بيش از همه بر نمايش دنياي ذهن شخصيّت داستاني تأكيد دارد. با اين كه بيش از چندين دهه از رواج اين تكنيك روايي مي‌گذرد، امّا هم چنان تأكيد منتقدان بر استفاده از چهار روش تك گويي دروني مستقيم و غيرمستقيم و حديث نفس و راوي داناي كل در اين شيوه بوده است. هدف اين پژوهش، نقد و بررسي اين شگرد روايي از ديدگاه منتقدان ادبي است. به نظر مي‌رسد كه شيوة روايت جريان سيّال ذهن از سويي در همة نمونه‌هاي ياد شده در آثار منتقدان، قابل تأييد نيست و از ديگر سو، اين شيوة روايي تنها منحصر به روش‌هايي كه از ديرباز بر آن تأكيد شده است، نخواهد بود؛ چراكه اساس اين تكنيك روايي بر لايه‌هاي پيش از گفتار ذهن و تغيير شكل يافتن واقعيت در ذهن شخصيّت بوده و مي‌توان روش‌هاي ديگري نيز در اين مورد از داستان معاصر يافت. اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي انجام گرفته و براي گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه اي بهره برده شده است.