هويت در معماري معاصر ايران

معماري ايران در گذشته از جمله معماري هاي برجسته و مبدا بسياري از شيوه ها و ايده هاي نوين در معماري بوده است.مساله ي هويت معماري، در گذشته به ميزان امروزه مورد بحث نبوده و ميتوان يكي از علل ان را الهام بخش بودن معماري ايران در گذشته براي ديگر ملل دانست بر خلاف انچه در اين دوره از زمان مشاهده ميگردد. در اين مقاله ابتدا مفاهيم و اصطلاحات هويت بيان ميگردد و سپس نظريه ي گروهي از شهرسازان و معماران را در مورد هويت در معماري ذكر ميشود.مولفه هاي هويت يكي ديگر از انچه كه بيان ميگردد ،ميباشد.رابطه ي ميان هويت و بدعت ،هويت و تقليد و همچنين رابطه ي هويت با زمان و مكان بازگو ميشود. در اخر به بحث كمرنگ شدن ارزش هويت در معماري معاصر پرداخته ميشود.و انچه در احر از اين مقاله ميتوان نتيجه گرفت بدين صورت است كه: احياي سنت هاي صحيح در عين حال بهره گيري از فن اوري هاي روز البته با توجه به اينكه همسو با باور هاي ديني و اصالت ايراني باشد.