تاثير توسعه پايدار بر معماري اكوتك

توسعه پايدار به عنوان يك فرآيند در حالي كه لازمه بهبود و پيشرفت است، اساس بهبود وضعيت و رفع بسياري ازكاستي‌ها از جله كاستي هاي محيطي جوامع پيشرفته‌ را فراهم مي آورد، و بايد موتور محركه پيشرفت متعادل، متناسب تمامي جوامع و بويژه كشورهاي در حال توسعه باشد. در يك چهار چوب كلي مي توان معماري پايدار را به معناي (خلق محيط پايدار انسان ساخت ) تعبير كرد طراحي پايدار در عرصه معماري يك سبك جديد همانند مدر نيزم يا ديكانستراكشن نيست ، بلكه يك روش در تفكر طراحي است كه اساس آن هماهنگي با طبيعت است . اصل طراحي در معماري اكوتك براين اصل استوار است كه ساختمان جزئي كوچك از طبيعت پيراموني است و بايد به عنوان بخشي از اكوسيستم عمل كند و در چرخه حيات قرار گيرد معماري اكوتك طراحي است كه مردم و لذا كيفيت فضاهاي داخلي ساختمان اهميت ويژه اي مي يابند. اين مقاله به روش توصيفي تحليلي بااستفاده از مطالعات اسنادي كتابخانه اي ميباشد.تلاش شده با بكاربردن معماري پايدار تاثير و جايگاه آن را در معماري اكوتك بيان كرد.كه معماري پايدار در اين مورد خود نوعي تكنولوژي خاص باشد.از يافته هاي مقاله ميزان تاثير توسعه پايدار بر طبيعت و معماري سبز است.و از ديگر يافته هاي مقاله تركيب و تلفيق معماري پايدار با معماري اكوتك مي باشد كه نتيجه حاصله مي تواند در بهبود اين صنعت بزرگ در كشور موثر و مفيد باشد.