معماري مسجد وليعصر تهران با رويكرد پديدارشناسي

اگرچه پديدارشناسي اساساً بحثي فلسفي است كه در پي شرح آشكارگي و هويدايي بي واسطه پديدارها بر آگاهي ما است و از سوي فيلسوفان بزرگي چون هوسرل، هايدگر، مرلوپونتي و باشلار شرح و بسط يافته است، اما دامنۀ نفوذ و تأثير آن هرگز بر فلسفه محدود نگرديده است،. در اين ميان معماري نيز جايگاه ويژه اي دارد. حال اين سوال مطرح ميشود كه چرا تنها تعداد بسيار كمى از ساختمانهاى مدرن، سبب بروز احساسات ما مي شوند ، در حالى كه تقريباهر خانه ناشناسى در شهرى قديمى يا بى تكلف ترين خانه دورافتاده در مزرعه اى به ما احساس صميميت و خشنودى اعطا مي كند؟ چرا قايق - خانه اى رها شده بر روى آب، قوه ى تخيل ما را برمي انگيزند اما خانه هاى ما، سركوبگر و خاموش كننده ى خيال پردازى هايمان به نظر مي رسند؟ ساختمان هاى زمانه ى ما ممكن است به خاطر بي پروايى و نوآورى شان، سبب تحريك حس كنجكاوى ما شوند، اما به ندرت به ما حسى ازمعناى جهان يا معناى وجودمان اعطا مي كنند. به بيان ديگر پديدارشناسي راهكاري است كه به معمار ياري ميرساند تا بتواند اثر خود را هر چـه بيشـتر در حيطـه ي ادراك مخاطب ها بگذارد.. بـه عقيـده يوهـاني پالاسـما طراحي معماري براي ساختمانها بر اساس تصورها و احساس هاي افرادي كه در آن كار و زندگي خواهند كـرد، شـكل مـي گيـرد و پديدار شناسي اين احساس هاي بنيادين را تحليل خواهد نمود. از همين رو پديدار شناسي به مثابه آشتي ميان بدن انسان و معمـاري مي باشد.. جامعه آمـاري و نمونـه مـوردي در ايـن مقالـه مسجد وليعصر تهران است كه از دو روش تحقيق مفهومي - تجربي براي بررسي فلسفه پديدارشناسي و ارزيابي - انتقادي براي نمونه موردي استفاده شده است.روش استدلال نيز قياسي و استقرايي مي باشد. سوال اصلي در اين مقاله اين است كه تا چه حد رويكرد پديدارشناسي در معمـاري مسـجد وليعصـر تهران تاثير گذاشته است؟ نتيجه حاصل شده از اين مطالعه به ارائه و بررسي چگونگي تحقق مباني نظري پديدارشناسي در معماري مسجد وليعصر منجر خواهد شد و به نظر مي رسد كه آيتم هاي مطرح شده در تئوري محمدرضا شيرازي پيرامون پديدار شناسـي، در معماري مسجد وليعصر رعايت شده و اين مسجد يك نمونه مناسب از تحقق فلسفه ي پديدارشناسي در عمل مي باشد.