تحليل تمايل به پرداخت رانندگان ايراني و عوامل اثرگذار بر آن براي استفاده از خودرو با سوخت پاك

توسعه استفاده از سوخت جايگزين در حمل و نقل رويكردي است كه بسياري از كشورها در مواجه با بحران نفت و آلودگي زيست محيطي اتخاذ كرده اند. آلودگي هواي تهران و شهرهاي بزرگ ايران، يك نگراني جدي است كه با هدف بهبود كيفيت هوا، از 10 سال گذشته خودرو گازسوز (CNG ) در بازار ايران مورد استفاده قرار گرفته است و با تصويب و ابلاغ قانون حذف تعرفه واردات خودروهاي هيبريدي برقي ( HEV) ، و صفر شدن سود بازرگاني براي اين نوع خودروها در سال 93، خودرو هاي هيبريدي برقي به عنوان يك محصول جديد در بازار ايران معرفي شده است. هدف از اين مطالعه شناسايي عوامل موثر بر رفتار رانندگان براي استفاده از خودرو با سوخت پاك ( GV) در بازار ايران و سياست هاي تشويقي موثر بر افزايش استفاده از خودرو با سوخت پاك و محاسبه تمايل به پرداخت ( WTP) رانندگان ايراني است. ابتدا پرسشنامه اي حاوي دو بخش رجحان آشكار شده (RP ) و رجحان بيان شده( SP) طراحي و سپس 365 نمونه در مراكز معاينه فني و جايگاه سوخت CNG شهر تهران با استفاده از مصاحبه حضوري جمع آوري شد. در اين مطالعه، عوامل موثر بر ميزان استفاده از خودرو با سوخت پاك با استفاده از مدل لوجيت چندگانه ( MNL) توصيف شدند و ميزان تمايل به پرداخت برآورد شده است. براساس نتايج اين مطالعه سياست تشويقي ورود بدون محدوديت به محدوده زوج و فرد از موثرترين اقدامات براي ايجاد انگيزه در رانندگان براي استفاده از خودرو با سوخت پاك است. رانندگان حاضر به پرداخت 4.786 ميليون اضافه براي خريد خودرو گازسوز جهت دسترسي رايگان به محدوده طرح ترافيك و 4.313 و 3.039 ميليون تومان اضافي، براي خريد خودرو گازسوز و هيبريدي برقي جهت دسترسي بدون محدوديت به طرح زوج و فرد بوده، و شتاب و زمان دسترسي به جايگاه سوخت دو متغير تاثيرگذار در انتخاب خودرو گازسوز، و شتاب و هزينه تعمير و نگهداري ماهانه متغيرهاي موثري براي خودرو هيبريدي برقي بوده است.