شناسايي وابستگي اجزاي يك محصول پيچيده و خوشه بندي آن ها با استفاده از ماتريس ساختار طراحي

قابليت اطمينان، از مهم ترين ويژگي هاي يك سيستم است. براي تخصيص قابليت اطمينان به اجزاي محصول ابتدا بايد استقلال يا وابستگي اجزا همچنين قدرت وابستگي بين اجزا جهت تخصيص قابليت اطمينان دقيق به اجزا مشخص گردد. يكي از راه هاي شناسايي اجزاي مستقل و وابسته استفاده از الگوريتم هاي گروه بندي است. هدف معمول خوشه بندي DSM، كاهش وابستگي هاي خارجي، افزايش وابستگي هاي داخلي با تغيير محل المان هاي در ماتريس DSM است. هدف اين مقاله، خوشه بندي يك محصول پيچيده از طريق ماتريس ساختار طراحي فازي مي باشد كه طي آن اجزاي مستقل و وابسته جهت تخصيص قابليت اطمينان شناسايي مي شوند. در تحليل و ارزيابي از طريق ماتريس ساختار طراحي فازي، محصول مورد مطالعه به دو خوشه با چندين جزء و شش جزء مستقل تقسيم گرديد كه يك خوشه به عنوان يك قطعه وابسته تعريف مي شود كه در آن اجزا به شدت به هم وابسته اند اما وابستگي ضعيفي با ساير اجزاي سيستم دارند.