ارزيابي ريسك وضعيت ارگونوميكي كارگران يك واحد صنعتي با روش REBA و QEC و مقايسه نتايج آن ها

كار در محيط هاي صنعتي از جمله مشاغلي است كه در آن به دليل پوسچرهاي نامناسب، فرد در معرض آسيب هاي بدني قرار مي‌گيرد. هدف از اين مطالعه، ارزيابي خطرات بدني كارگران حين انجام كار مي باشد. در اين راستا، از روش هاي متداول اندازه گيري آنتروپومتري و ارگونوميكي(Quick Exposure Check) QEC و(Rapid Entire Body Assessment) REBA براي محاسبه ريسك موارد اسكلتي-عضلاني كارگران استفاده شده است. به منظور انجام اين مطالعه توصيفي – تحليلي از 100 پرسنل شاغل در يك واحد صنعتي قطعه ساز خودرو، طبق جدول مورگان، 80 نفر كارگر انتخاب شده و 20 نفر پرسنل بخش اداري از نمونه گيري حذف گرديدند. سپس مشاغل و زيرمشاغل موجود كارخانه شناسايي شده و كارگران به تفكيك پست هاي كاري مورد ارزيابي قرار گرفته و وضعيت هاي مختلف بدني و امتياز نهايي QEC و REBA ثبت گرديد. پس از پايان مشاهدات، داده هاي جمع آوري شده، با استفاده از روش هاي آمار توصيفي مورد ارزيابي قرار گرفتند و ميزان همبستگي نتايج حاصل از دو روش ارزيابي پوسچر، مشخص گرديد نتايج اين پژوهش حاكي از آن بود كه دو روش ارزيابي پوسچر يافته‌هاي يكديگر را تائيد مي‌كنند، مشكلات در ناحيه گردن از سطح ريسك بسيار بالايي برخوردار مي‌باشد و مشاغل موجود در بخش توليد هسته داخلي داراي ريسك وضعيتي بالايي بودند. همچنين روش QEC نيز وجود ريسك بسيار بالايي را در مورد استرس‌زا بودن شغل كارگران و اثرات رواني آن را بيان مي‌كند.