مكان يابي هاب حداكثر پوشش فازي دوهدفه با در نظرگرفتن قابليت اطمينان، امكان ارسال مستقيم و انواع وسايل حمل و نقل

هدف اين مقاله مدل‌سازي و حل مسأله مكان‌يابي حداكثر پوششي هاب چند روش حمل و نقلي فازي تك‌تخصيصه دو هدفه با توجه به قابليت اطمينان است. پارامترهاي تقاضا، قابليت اطمينان، زمان و شعاع پوشش به صورت فازي در نظر گرفته شده است. امكان انتقال مستقيم جريان بين گره هاي غيرهاب وجود دارد. همچنين قابليت اطمينان براي نوع وسايل نقليه و تكنولوژي مختلف، متفاوت در نظر گرفته شده است. تابع هدف اول و دوم به ترتيب، بيشينه كردن ميزان جريان پوشش يافته توسط شبكه هاب طراحي شده و كمينه كردن مجموع هزينه هاي حمل و نقل هستند. محدوديت شعاع پوشش براي مسيرهاي انتقال جريانات در نظر گرفته شده است. همچنين مفهوم پوشش جريان از دو منظر زماني و حداقل قابليت اطمينان مسير مد نظر قرار داده شده است. مدل برنامه‌ريزي رياضي فازي مسأله توسعه داده شده و مسئله دوهدفه با رويكرد محدوديت اپسيلون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. در نهايت، تحليل نتايج عددي براي مطالعه موردي كشور ايران ارائه شده است.