ارائه يك مدل رياضي جهت مكان يابي مراكز امداد و مسيريابي پوياي وسايل نقليه امدادي هوايي در شرايط بحران با استفاده از رويكرد تور پوششي

يكي از مهم ترين اقداماتي كه لازم است در زمان وقوع بحران صورت پذيرد، توزيع و تخصيص بهينه منابع در بين افراد است. سرعت امداد رساني تأثير به سزايي در افزايش تعداد افراد نجات يافته توسط فعاليت هاي امدادي دارد. لذا وجود يك سيستم لجستيك كه بتواند در هنگام بروز اين گونه بحران ها به امداد رساني و تامين نياز افراد آسيب ديده در اسرع وقت بپردازد، مانع افزايش تلفات و خسارات ناشي از سوانح خواهد شد. در اين مقاله يك مدل رياضي جهت برنامه ريزي لجستيك بحران كه شامل تعيين مراكز امدادرساني و نيز مسيريابي پوياي وسايل نقليه هوايي به منظور تامين كالاهاي مورد نياز افراد نيازمند و آسيب ديده در زمان وقوع فجايع است پرداخته مي شود. هدف اين مدل كمينه كردن زمان رسيدن وسايل نقليه به آخرين گره عبوري است كه موجب حداقل كردن زمان امدادرساني مي شود. در اين مدل نقاط (گره هاي) آسيب ديده پويا در نظر گرفته شده است و در حين مسيريابي مي توان گره هاي آسيب ديده جديد را به مسئله اضافه كرد. همچنين به منظور افزايش كارايي اين سيستم، از رويكرد تور پوششي براي مسيريابي وسايل نقليه استفاده شده است.