بهينه سازي سبد دارايي‌هاي يك هلدينگ سرمايه‌گذاري در شرايط عدم كفايت داده

دست يابي به حداكثر نرخ بازده در عين حداقل سازي ريسك همواره اصلي ترين هدف مشترك ميان تمامي سرمايه گذاران با سطوح سرمايهگذاري مختلف بوده است. در اين ميان شركت هاي هلدينگي كه همواره در پي رشد خود در كسب و كارهاي مختلف هستند، توجه ويژه اي را به تنوع دارايي هاي خود دارند. در اين تحقيق هدف ما كمك به يك هلدينگ سرمايه-گذاري جهت دست يابي به تركيب بهينه اي از دارايي ها متشكل از سهام شركت هاي خصوصي زير مجموعه ي خود و انواع ديگري از دارايي ها كه ريسك كمتري را به همراه دارند است. يكي از مشكلات اصلي در سرمايه گذاري در سهام شركت هاي خصوصي، كمبود داده¬هاي مربوط به بازده و ريسك آنها در مقايسه با داده¬هاي موجود از سهام شركت هاي بورسي است. در اين تحقيق براي نخستين بار با استفاده از يك رويكرد شبيه¬سازي كه توانايي توليد مقادير تصادفي در حالت كمبود داده را دارا است، به محاسبه ي بازده و ريسك سرمايه گذاري در شركت هاي خصوصي براي يك هلدينگ سرمايه گذاري پرداخته ايم. سپس با تعريف يك مدل بهينه سازي دو هدفه براي مسأله موجود، به حل آن با استفاده از الگوريتم زنبور عسل مبتني بر ماتريس كوواريانس پرداخته ايم. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه يك سبد بهينه سبدي است كه تركيبي از دارايي هاي كم ريسك و پرريسك را درون خود داشته باشد