مقايسه ميزان تبخير در شب و روز با استفاده از روش¬هاي تجربي مطالعه موردي: شهرستان بيرجند)

مهم¬ترين عامل مصرف منابع آب در مناطق خشك و نيمه خشك تبخير و تعرق است. بنابراين آگاهي از روند تغييرات و پيش¬بيني آن نقش موثري در برنامه¬ريزي، توسعه و مديريت منابع آب ايفا مي¬كند. با توجه اهميت تبخير به عنوان پارامتر اساسي در تحقيقات كشاورزي، هيدرولوژي و حفاظت آب و خاك، هدف از اين تحقيق برآورد تبخير با استفاده از روش¬هاي تجربي (ماير، مارسيانو، شاهتين، هنفر، پنمن، ايوانف، تيچوميروف، سازمان عمران اراضي آمريكا) مي¬باشد. بدين منظور از داده¬هاي هواشناسي و تشت تبخير سال 2013 استفاده شد .مطابق نتايج بدست آمده، مدل پنمن به عنوان بهترين مدل براي تعيين تبخير با معيارهاي ارزيابي R2 و RMSE و NS به ترتيب برابر 74% و 35/5 و 79/0 انتخاب گرديد. همچنين مقادير تبخير پنمن در مقابل تشتك تبخير كاليبره شد و با جداسازي ميزان تبخير در روز و شب مشاهده گرديد كه ميزان تبخير در روز 302/4284 ميليمتر و در شب برابر 402/2530 ميليمتر مي¬باشد.