بررسي اثر مديريت¬هاي مختلف آبياري بر سهم مجزا تبخير و تعرق با استفاده از مدل AquaCrop

مطالعه حاضر براي ارزيابي توانايي مدل AquaCrop براي پيش¬بيني عملكرد، بيوماس و سهم مجزاي تبخير و تعرق تحت شرايط آبياري¬كامل، ديم، آبياري¬تكميلي و كم¬آبياري براي گياه گندم مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه سهم تعرق در آبياري¬كامل برابر 71 درصد و سهم تبخير برابر 29 درصد مي باشد و بيشترين مقادير تعرق و تبخير در كم¬آبياري به ترتيب 64 و36 درصد مشاهده شد كه با 20 و 50 واحد كم¬آبياري در دهه اول آبان و دهه دوم ارديبهشت رخ داد. در مقايسه آبياري¬تكميلي و حالت ديم مشاهده شد كه سهم تعرق و تبخير براي حالت ديم به ترتيب 60 و 40 درصد و بيشترين سهم تعرق و تبخير براي حالت¬هاي آبياري¬تكميلي به ترتيب برابر 68 و 32 درصد مشاهده شد كه با دو دوره آبياري¬تكميلي در دهه دوم آبان و دهه اول خرداد رخ داد. همچنين بيشترين مقدار عملكرد و بيوماس در آبياري¬تكميلي به ترتيب 6/3 و 4/7 تن در هكتار متعلق به دو نوبت كم¬آبياري در دهه دوم آبان و دهه اول خرداد ملاحظه شد كه اين مقادير در حالت ديم به ترتيب 33/1 و 3 تن در هكتار بود. در حالت آبياري¬كامل مقادير عملكرد و بيوماس به ترتيب 3/5 و 9/10 تن در هكتار مشاهده گرديد، درحالي¬كه بيشترين مقدار عملكرد در كم¬آبياري 4/4 تن در هكتار متعلق به 20 و 50 واحد كم¬آبياري در دهه اول آبان و دهه دوم ارديبهشت كه بيوماس مربوط به آن برابر 8/8 تن در هكتار بود مشاهده شد. در نتيجه مي¬توان به جاي استفاده از آبياري¬كامل كه موجب هدررفت منابع آب مي¬شود از كم¬آبياري استفاده كرد. همچنين در حالت ديم، اگر آبياري¬تكميلي انجام شود موجب افزايش عملكرد مي¬شود.