اثر همزمان كاربرد آب آبياري شور و زئوليت كلسيك بر سبز شدن تربچه

اين تحقيق با هدف بررسي اثر همزمان آب آبياري با شوري بالا و كاربرد مقادير مختلف زئوليت كلسيك بر زمان و درصد سبز شدن تربچه انجام شد. بر اين اساس در سال 1392 در گلخانه تحقيقاتي واقع در بيرجند اين آزمايش به صورت طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي و در قالب آزمايش فاكتوريل انجام شد. تيمار آب آبياري (با دو هدايت الكتريكي 2/2 و 5/5 دسي‌زيمنس بر متر) به عنوان تيمار اصلي و زئوليت كلسيك (در سه مقدار صفر، 2 درصد و 6 درصد وزني) به عنوان تيمار فرعي در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه كاربرد آب آبياري با شوري مختلف بر درصد سبز شدن تربچه در سطح احتمال 1/0 درصد اثر معني‌دار داشت. مقدار زئوليت نيز بر برخي پارامترهاي سبز شدن از جمله زمان تا 5 درصد سبز شدن (D05)، زمان تا 10 درصد سبز شدن (D10)، زمان تا 50 درصد سبز شدن (D50) و سرعت سبز شدن (R50) اثر معني‌داري نشان داد. اثر متقابل نوع آب×مقدار زئوليت بر هيچكدام از پارامترهاي مورد بررسي اثر معني‌داري نداشت. كاربرد زئوليت كلسيك و آب آبياري با شوري بالا (5/5 دسي‌زيمنس بر متر) سبب افزايش زمان اوليه سبز شدن شد. همچنين كاربرد زئوليت كلسيك در هر سه سطح مورد نظر به همراه آب آبياري با شوري بالا (5/5 دسي‌زيمنس بر متر) سبب كاهش درصد سبز شدن تربچه شد.