بررسي تأثير حساسيت تمايز رنگ ها و جابه جايي در عمق از سوي رانندگان بر كيفيت انجام عمل رانندگي در جاده هاي شهري

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير حساسيت تمايز رنگ ها و جابه جايي در عمق از سوي رانندگان بر كيفيت انجام عمل رانندگي در جاده هاي شهري، شهر اصفهان بود. اين مطالعه از نوع توصيفي، تحليلي و مقطعي بود. جامعه آماري مورد مطالعه، كليه رانندگان شهر اصفهان در سال 1396 بود. نمونه پژوهش شامل 100 نفر از رانندگان شهر اصفهان و روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي براساس نوع وسيله نقليه بود. به منظور گرداوري اطلاعات از سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه سنجش توجه ديداري و شناخت اشيا محقق ساخته كه شامل تست ايشيهارا، تست E CHART ، تست جستجوي ديداري ترني و همكاران(1990) بود و پرسشنامه رفتار سنجي رانندگان در مسيرهاي درون شهري رحيمي و كاظمي(1392) استفاده گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. جهت بررسي ويژگي هاي توصيفي به بررسي ميانگين و انحراف استاندارد نمرات كيفيت عمل رانندگي و توجه ديداري و شناخت اشياء و زيرمقياس هاي آن ها پرداخته شد و در آمار استنباطي فرضيه هاي پژوهشي با استفاده از آزمون تحليل رگرسيون و همبستگي پيرسون و با استفاده از نرم افزار spss نسخه22 بررسي گرديده است. نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه، بين حساسيت تمايز رنگ ها، جابه جايي در عمق و كيفيت رانندگي به ميزان 70/0 رابطه وجود دارد. همچنين نتايج آزمون ضريب همبستگي رابطه بين متغيرهاي حساسيت تمايز رنگ ها، جابه جايي در عمق و كيفيت رانندگي نشان داد كه 58/0 از واريانس كيفيت رانندگي توسط حساسيت تمايز رنگ ها و 30/0 توسط جابه جايي در عمق قابل پيش بيني است (p