بررسي پارامترهاي موثر بر ارزيابي قابليت اطمنيان يك واحد صنعتي با استفاده از مدل ماركوف

ارزيابي قابليت اطمينان واحدهاي صنعتي بر مبناي آمار خرابي واقعي، علاوه بر استخراج داده هاي خرابي، به محاسبه ارزش بار از دست رفته (VOLL) و ميزان دسترسي به منبع تامين انرژي الكتريكي نيز ارتباط دارد. هدف از انجام اين پژوهش استخراج چنين پارامترهايي براي يك واحد صنعتي توليد سيم و كابل است كه در برآورد ارزش اقتصادي قابليت اطمينان اين واحد بكار گرفته شود. مراحل كار در اين پژوهش عبارتند از استخراج آماري خرابي، شامل تعداد و مدت آنها در بازه 48 ماهه، تعيين نرخ شكست متغير با زمان و محاسبه ارزش بار از دست رفته (VOLL). در اين مقاله، براي بدست آوردن نرخ خرابي بر اساس داده هاي واقعي و همچنين شبيه سازي و رسم نمودارها از نرم افزار R استفاده شده است. مقايسه برآوردگرهاي مختلف نرخ خرابي بيانگر اين است كه بهترين روش براي برآورد نرخ خرابي، روش بيز تجربي مي‌باشد كه مقدار آن براي يك خط توليد با فرض برابر بودن نرخ خرابي براي تمام تجهيزات، برابر با 3365127/0 مي باشد. در اين تحقيق، بر اساس مقادير مس و مواد پليمري مصرفي تجهيزات برقي خط توليد در يك ساعت و ارزش اين مواد، پارامتر VOLL محاسبه شده است. در پايان كار نيز، يك مدل احتمالاتي براي ارزش از دست رفتن يك واحد صنعتي ارايه شده است. همچنين، بر اساس مدل ماركوف و با استفاده از شاخص ها به محاسبه توابع قابليت اطمينان، دسترس پذيري و دسترس ناپذيري خط توليد و بطور كلي واحد صنعتي پرداخته شده است.