بررسي مناطق ژنومي تحت انتخاب مرتبط با صفات لاشه در گوسفندان ايراني

شناسايي مناطق ژنومي موثر در كيفيت لاشه هم از لحاظ علمي و هم از جنبه اقتصادي داراي اهميت زيادي ميباشد و يكي از مهمترين و چالشبرانگيزترين مسائل مطرح در كشور محسوب ميشود. تحقيق حاضر با هدف بررسي تنوع هاي مرتبط با صفات گوشت و لاشه در گوسفندان نژاد افشاري، قزل و مغاني با استفاده از تراشههاي ژنومي SNP را در سطح ژنوم SNP انجام شد كه امكان تعيين ژنوتيپ حدود 50000 جايگاه ماركري Illumina Ovine SNP50 استفاده شد. براي مقايسه Ovine HapMap گوسفند فراهم ميكند. در اين تحقيق از سري اطلاعات ژنوتايپ شده هاپلوتيپهاي مرتبط با صفات لاشه و فراواني آنها، گرافهاي شاخهبندي هاپلوتيپي در نژادهاي مذكور ترسيم گرديد. ،02 ،00 ،8 ،4 ،3 ،2 ، نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه از لحاظ ژنتيكي، نشانههاي انتخاب بر روي كروموزومهاي 0 25 و 26 وجود دارد. حدود 34 هاپلوتيپ متنوع مرتبط با صفات مذكور در گوسفندان مورد مطالعه مشخص ،22 ،05 گرديد كه حاكي از انتخابهاي متفاوت بر روي نژادهاي مورد مطالعه ميباشد. بررسي بيشتر مناطق ژنومي تحت هاي استخوان، طول لاشه، توزيع چربي دنبه، عملكرد پايه و وزن لاشه گرم QTL انتخاب نشان داد كه اين مناطق با در ارتباط هستند. در نهايت بعد از انطباق مناطق ژنومي تحت انتخاب با مناطق ژنومي گوسفند پنج ژن كانديداي مرتبط با رشد و لاشه در گوسفندان مذكور شناسايي شد. با مطالعه بيشتر اين امكان وجود دارد كه ژنهاي نواحي تحت انتخاب بتوانند به عنوان ژنهاي كانديدا در برنامههاي اصلاح نژادي مورد بررسي قرار گيرند.