طراحي مدل سه سطحي دانش آفريني اثربخش

اين پژوهش با هدف شناسايي بسترهاي فرهنگي و اجتماعي مناسب جهت برقراري يك سيستم مديريت دانش كارا در شركت ملي حفاري ايران، در صدد آزمون تجربي چارچوب مفهومي براي ارزيابي رابطه بين فرهنگ سازماني، فرايند دانش آفريني و اثربخشي سازماني است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و نحوه گرداوري داده­ها توصيفي است. پرسشنامه و روش­هاي تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزارهاي SPSS.18 و LISREL.8/5 براي بررسي رابطه ي بين اين متغيرها به كار گرفته شده است. نتايج تجزيه و تحليل پرسشنامه نشان داد كه انواع مختلف فرهنگ سازماني با دانش آفريني و اثربخشي سازماني رابطه مثبت و معناداري دارند؛ و فرايند تبديل دانش (SECI) كاملاً رابطه ي فرهنگ سازماني با اثربخشي را ميانجي گري مي­كند. همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه فرهنگ ادهوكراسي بيشترين نقش را در توسعه و بهبود يك سيستم مديريت دانش كارا دارد و وجود يك فرهنگ نوآورانه و كار آفرين در جريان تبديل دانش و خلق دانش جديد ضروري است.