ارائه مدل مفهومي جهت بررسي رابطه عوامل حياتي موفقيت در پياده سازي برنامه­ريزي منابع سازمان و عملكرد سازماني

اگر چه در سطح جهاني تحقيقات مختلفي در خصوص تاثيرات بكارگيري نرم افزارهاي برنامه ريزي منابع سازمان صورت گرفته است؛ اما تحقيقات خاص در خصوص تاثيراتي كه اين گونه نرم افزارها بر عملكرد سازمان دارد بسيار محدود بوده است. با توجه به ضرورت و منافع بسيار زياد برنامه ريزي منابع سازمان كه امروزه آن­را به يك نياز و عامل استراتژيك براي سازمان­ها تبديل كرده است و از طرفي دشواري هاي مديريت و كنترل پروژه هاي برنامه ريزي منابع سازمان، ضرورت شناخت فراگير و همه جانبه عوامل موثر در پياده سازي موفق برنامه ريزي منابع سازمان كه به بهبود عملكرد سازمان منتهي شود احساس مي شود. در دو دهه اخير، عملكرد سازماني به يكي از موضوع­هاي مورد توجه و جذاب براي سازمان­ها تبديل شده است و اين تمايل هم در زمينه­هاي تحقيقاتي و هم در زمينه­هاي كاربردي به نوآوري­هاي بسياري منجر شده است. هدف پژوهش حاضر، ارائه چارچوبي براي بررسي رابطه عوامل حياتي موفقيت در پياده سازي برنامه­ريزي منابع سازمان و عملكرد سازماني مي­باشد.